Muzeum Narodowe w Lublinie - encyklopedia miasta
W większości miast znajdują się muzea. Czasami są to małe izby z kilkoma zabytkowymi przedmiotami, a czasami ogromne kompleksy z tysiącami eksponatów. Muzeum Narodowe w Lublinie należy do tej drugiej kategorii – nie tylko opowiada o historii Lubelszczyzny i Polski, ale także o innych krajach i narodach.
Historia muzeum sięga dwóch wystaw, które w 1901 roku zorganizował Hieronim Łopaciński – nauczyciel gimnazjalny, członek i korespondent Akademii Umiejętności, pasjonujący się naukami historycznymi.
Pierwsza wystawa, otwarta 4 czerwca, prezentowała cztery tysiące monet, map, rękopisów i druków. Druga – „Przemysł i rolnictwo”, otwarta 22 czerwca, zawierała dział etnograficzny przedstawiający obrzędy, stroje i sztukę różnych narodów.
Z biegiem lat kolekcja muzeum rosła. Kolekcjonerzy i badacze przekazywali do zbiorów okazy fauny i flory, książki, monety oraz dzieła sztuki. W 1914 roku powołano organizację „Muzeum Lubelskie”, która miała opiekować się zgromadzonymi eksponatami. Pierwszym przewodniczącym został Szymon Tadeusz Piotrowski.
W 1914 roku muzeum zakupiło budynek przy dzisiejszej ulicy Narutowicza 4. Pomimo wojny prace nad placówką nie ustały i już w 1918 roku rozpoczęto organizację nowej ekspozycji. Do zbiorów dołączyły kolekcje dawnego Muzeum Ziem Między Wisłą a Bugiem oraz dzieła malarza Mariana Trzebińskiego.
Uroczyste otwarcie muzeum odbyło się 18 lutego 1923 roku. Zwiedzający mogli podziwiać starożytne monety, sztukę ludową, pamiątki po powstaniach listopadowym i styczniowym, obrazy znanych polskich artystów i wiele innych eksponatów.
W latach 1929–1939 odbyły się wystawy etnograficzne i geologiczne. Kolekcja została skatalogowana według kategorii: archeologia, etnografia, historia, sztuka, przyroda. Łącznie muzeum zgromadziło 14 000 eksponatów.
W 1934 roku uchwalono statut muzeum, który określał jego główną misję – badanie i dokumentowanie historii Lubelszczyzny.
II wojna światowa przyniosła muzeum ogromne straty. W wyniku bombardowań część budynku została zniszczona, a okupacyjne władze dokonały grabieży – zaginęło 18 skrzyń z depozytami, w tym dzieła sztuki i eksponaty przyrodnicze.
W 1944 roku Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego mianował dyrektorem muzeum Wiktora Żółkowskiego, który rozpoczął prace nad inwentaryzacją strat i odbudową placówki. Pierwsza wystawa etnograficzna została otwarta w 1946 roku, a muzeum wznowiło działalność w 1949 roku.
W 1954 roku główną siedzibą muzeum stał się Zamek Lubelski, a w 1957 roku placówka uzyskała status Muzeum Narodowego.
Dziś Muzeum Narodowe w Lublinie jest jedną z największych instytucji kulturalnych po wschodniej stronie Wisły. Posiada cztery oddziały w Lublinie oraz pięć filii zamiejscowych.
Muzeum gromadzi unikatowe eksponaty i oferuje wystawy stałe, w tym:
Jednym z najcenniejszych eksponatów muzeum jest obraz „Unia Lubelska” autorstwa Jana Matejki.
Każdego roku muzeum organizuje 20-30 wystaw czasowych. W 2017 roku można było zobaczyć ekspozycję „Pablo Picasso - Wizerunek wielokrotny”, prezentującą grafikę i ceramikę artysty.
Główną siedzibą muzeum jest Zamek Lubelski, którego historia sięga XII wieku. W jego wnętrzach znajduje się unikatowa Kaplica Trójcy Świętej, ozdobiona ruskimi i bizantyjskimi freskami z 1418 roku, ufundowanymi przez króla Władysława Jagiełłę.
Szczegółowe informacje oraz cennik biletów dostępne są na stronie muzeum:
? www.mnwl.pl
? +48 81 532 50 01
? [email protected]
Komentarz