Wieża zamkowa - donżon

Wieża obronna na wzgórzu zamkowym, znana jako donżon, to najstarsza zachowana budowla w tej części miasta. Powstała około połowy XIII wieku, wzniesiona z kamienia i cegły, prezentuje cechy późnoromańskiego stylu architektonicznego. Jej cylindryczna forma i masywna konstrukcja wskazują na typowy dla średniowiecznych warowni układ – stanowiła główny element obronny w obrębie murów zamkowych. Struktura ta mierzy około 20 metrów wysokości, a grubość jej przyziemnych murów dochodzi do 4 metrów. Najwyższą kondygnację rozświetla charakterystyczne dla romanizmu biforium – okno podzielone smukłą kolumienką. Na jej szczycie znajduje się taras widokowy, z którego rozpościera się panorama Starego Miasta.

Wieża, obok kaplicy zamkowej, to jedyny ocalały fragment twierdzy po XVII-wiecznych zniszczeniach. W XIX wieku, od 1826 roku, służyła jako więzienie. Od 1957 roku stała się częścią Muzeum Lubelskiego, pełniąc funkcję sal ekspozycyjnych.